Door de geschiedenis heen, zijn individuele daden van protest een ongelofelijk krachtig middel geweest. Het vereist moed om alleen op te staan, maar dappere individuen starten zo vaak een hele beweging van mensen die samenwerken om de wereld te veranderen.
Laat je inspireren door deze iconische gebeurtenissen, die jou eraan herinneren dat één persoon, één stem en één actie een grote impact kunnen hebben.
1. De zoutmars, geleid door Gandhi, India, 1930
Foto: Pixabay
“Wees de verandering die je wilt zien in de wereld.” – Gandhi
Toen India een Britse kolonie was, hief de Britse Raj een flinke belasting op de import van zout. Dit raakte alle Indiërs, ongeacht hun economische of sociale klasse. Daardoor kon een beweging van miljoenen mensen gemobiliseerd worden.
De Zout Mars trok wereldwijde aandacht, en binnen het land vergrootte het verlangen om te vechten voor onafhankelijkheid. Tijdens de toespraken die Gandhi gaf tijdens de 24 dagen van de mars, moedigde hij volgers op om zout te boycotten, en om hun eigen zout te maken. Gandhi werd later gearresteerd, maar het protest tegen zout ging ook tijdens zijn gevangenschap door. Hij zette zijn strijd voor een onafhankelijk India voort, en dat kwam er in 1947.
2. Rosa Parks en de Montgomery Bus Boycot, Verenigde Staten, 1955
Foto: Wikimedia Commons
“Sta op voor iets of je zult overal voor vallen. De machtige eik van vandaag is de noot die gisteren in de grond bleef zitten.” –Rosa Parks
Op 1 december 1955 in Alabama, besloot Rosa Parks om op te staan tegen rassenscheidende regels door… te blijven zitten. Ze weigerde haar zitplaats in een bus op te geven voor een witte passagier, toen dit haar werd gevraagd. Haar actie was het begin van de Montgomery Bus Boycot, die zoveel economische druk uitoefende op de stad, dat ze wel moesten luisteren. De campagne was zo succesvol, dat het Hogere Gerechtshof in de VS een einde maakte aan segregatie in bussen. Rosa’s daad van ongehoorzaamheid veranderde de loop van de Amerikaanse geschiedenis van de burgerrechten.
3. Emily Davisons protest voor kiesrecht op Epson Derby, Verenigd Koninkrijk, 1913
“Emily Davison hield vast aan haar overtuiging dat een grote tragedie, het opzettelijk opofferen van een menselijk leven, een einde zou maken aan de onacceptabele marteling van vrouwen. Daarom gooide ze zichzelf voor het paard van de koning, in het zicht van de koning en koningin, en vele van hun onderdanen.” – Emmeline Pankhurst
Emily Davison was een activist voor het kiesrecht van vrouwen. Ze werd vijf keer gevangengezet, en zelfs gedwongen gevoerd tijdens haar hongerstaking. In 1913 resulteerde haar protest op Epsom Derby in haar dood, toen ze door het paard van koning George V werd vertrapt. Ze overleed vier dagen later aan haar verwondingen in het ziekenhuis. Haar intenties van het protest zullen altijd onduidelijk blijven, maar ze wordt herinnerd als een symbool voor de strijd stemrecht van vrouwen.
4. Tommie Smith en John Carlos’ Olymische potest, Mexico, 1968
Foto: Flickr/pds209
“Als ik win, ben een Amerikaan, niet een zwarte Amerikaan. Maar als ik iets slechts doe, dan zouden ze zeggen dat ik een Neger ben. We zijn zwart, en we zijn trots dat we zwart zijn. Zwart Amerika zal begrijpen wat we vanavond hebben gedaan.” – Tommie Smith
Deze foto wordt gezien als een van de meest krachtige beelden uit de Olympische geschiedenis. Na gouden en bronzen medailles gewonnen te hebben op de 200 meter hardlopen voor mannen, hieven de Amerikanen Tommie Smith en John Carlos hun vuisten in de lucht tijdens het nationale volkslied, als een politiek gebaar voor mensenrechten. Winnaar van de zilveren medaille, de Australiër Peter Norman, droeg een mensenrechten badge om zijn steun te betuigen.
5. De Onbekende Rebel tijdens de Tiananmen Plein Protesten, China, 1989
“Waarom zijn jullie hier? Het is een chaos in mijn stad, door jullie.” – De woorden van de Tank Man tegen de bestuurder van de tank, volgens rapporteringen.
Niemand kent de identiteit van deze man, die voor legertanks ging staan in de ochtend van de 1989 Tiananmen Plein Protesten. Door zijn daad van ongehoorzaamheid, werd de “Tank Man” gefilmd terwijl hij voor de tanks stond. Terwijl ze probeerden om hem heen te sturen, verzette hij enkele stappen om hun weg te blokkeren. De onbekende rebel bracht een hele colonne aan tanks tot stilstand – kleine daden kunnen een ongelofelijk effect kunnen hebben.
6. De zelfverbranding van Thích Quảng Đức, Vietnam, 1963
Foto: www.reds.vn
“Terwijl hij verbrandde, bewoog hij geen enkele spier, maakte hij geen enkel geluid, zijn uiterlijke kalmte stond in scherp contrast met dat van de huilende mensen om hem heen” – David Halberstam, ooggetuige.
De Boeddhistische monnik Thích Quảng Đức zette zichzelf in brand in 1963 om de vervolging van boeddhisten door de Ngô Đình Diệm in Zuid Vietnam onder de aandacht te brengen. Met zijn laatste woorden riep hij iedereen op om zich te organiseren in solidariteit. Beelden van zijn protestdaad gingen de hele wereld rond, en zetten druk op de internationale gemeenschap om hun steun voor Diệm te heroverwegen. Beelden van Thích Quảng Đức zijn protest worden gezien als een van de meeste krachtige in de geschiedenis.
7. Taslima Nasrin’s verbanning uit Bangladesh naar India, 1994 – heden
Foto: Flickr/thisismylife.co.uk
“Wat er ook zal gebeuren, ik zal dit gevecht voor gelijkheid en rechtvaardigheid voortzetten tot mijn dood, zonder compromissen te sluiten. Wat er ook zal gebeuren, ik zal nooit het zwijgen opgelegd worden.” – Taslima Nasrin
Taslima Nasrin is een Bengaalse auteur en voormalig arts, die gedwongen werd om te leven in verbanning nadat ze haar boek Laija publiceerde in 1993. Het boek onderzoekt religieus extremisme en de spanning tussen Moslim en Hindoe gemeenschappen in Bangladesh. Vanuit haar persoonlijke ervaring heeft ze ook geschreven over seksuele mishandeling en vrouwenrechten. Meerdere van haar boeken zijn nog steeds verboden is Bangladesh. Ondanks haar verbanning is ze doorgegaan met het schrijven over vrijheid van en gelijkwaardigheid van vrouwen.
8. Corazon Aquino en de Kracht van Mensen
Corazon Aquino wordt ingezworen als president van de Filipijnen, februari 25, 1986. Foto: Wikimedia commons
“Ik kwam op vreedzame wijze aan de macht, en zo zal ik het houden” – Corazon Aquino
Corazon Aquino was een van de sleutelfiguren in het omverwerpen van de autoritaire heerschappij van president Ferdinand Marcos, en wordt herinnerd voor het herstellen van de democratie in de Filipijnen. Ze werd een vooraanstaand figuur na de moord op haar man, Senator Benigno Aquino Jr. Hij was een van de grootste critici op president Marcos.
Marcos riep op tot vervroegde verkiezingen in 1985, en Corazon Aquino dingde naar het presidentschap als lid van de oppositie. Marcos werd als winnaar verklaard, ondanks beschuldigingen van verkiezingsfraude, waarop Aquino opriep tot massale burgelijke ongehoorzaamheid. Nadat het leger zich achter haar geschaard had en als gevolg van de People Power Revolutie in 1986, werd Corazon Aquino erkend als de rechtmatige overwinnaar, en haar inauguratie als de 11e president van de Filipijnen vond plaats op 25 februari 1986.
Daden spreken luider dan woorden. Word lid van ONE en strijd mee tegen extreme armoede.
