Nelson Mandela is zonder twijfel een van de meest belangrijke en gevierde personen van deze tijd.
Mandela staat voor gelijkwaardigheid, rechtvaardigheid, democratie en vrijheid in een vaak ongelijkwaardige, onrechtvaardige en ondemocratische wereld. Maar dit is niet hoe hij altijd werd gezien…
25 jaar geleden proefde hij voor het eerst weer vrijheid na 27 jaar gevangen gezeten te hebben. Ja, dat lees je goed. Waarvoor? Wat kan hij gedaan hebben dat hij zo’n lange straf verdiende? Nou, hij kwam op voor waar hij in geloofde. In 1942 voegde hij zich bij het Afrikaans Nationaal Congres en vocht hij tegen apartheid in Zuid-Afrika. Hij werd gevangen gezet voor sabotage.
Zonder Nelson Mandela’s toewijding aan de afschaffing van apartheid in een tijd van onderdrukking en gevangenschap, zou de wereld er nu heel anders hebben uitgezien. Door mensen zoals Mandela, kunnen veel meer mensen nu een vrij en rechtvaardig leven leiden.
Om Nelson Mandela, zijn moed, en zijn vastberadenheid te eren, kijken we vandaag naar nog 6 andere moedige en toegewijde personen die zijn belaagd en vervolgd, omdat ze opkwamen voor waar ze in geloofden:
Liu Xiaobo
Liou Xiaobo is een Chinese schrijver, professor, en mensenrechtenactivist die pleit voor politieke hervormingen en een einde aan het communistische een-partij bewind. Hij is een politiek gevangene.
Liu werd in 2008 vastgezet vanwege zijn werk met het Charta 08 manifest, dat pleit voor een onafhankelijk rechtssysteem, vrijheid van vereniging en een einde aan het een-partij bewind.
Hij werd in 2009 gearresteerd op verdenking van “aanzetting tot ondermijning van de staatsmacht”. Hij werd veroordeeld tot elf jaar gevangenis en twee jaar ontzegging van politieke rechten.
Tijdens zijn vierde gevangenisperiode, werd hem in 2010 de Nobel Prijs voor de Vrede toegekend voor zijn “lange en geweldloze strijd voor fundamentele mensenrechten in China.”
Hij is de eerste Chinese burger die een Nobelprijs won terwijl hij in China woonde, en hij is de derde persoon die een Nobelprijs voor de Vrede kreeg toegekend terwijl hij in gevangenschap verbleef, na Duitslands Carl von Ossietzky (1935) en Aung San Suu Kyi (1991).
Gandhi
India’s grote onafhankelijkheidleider ging in 1922 naar de gevangenis voor burgelijke ongehoorzaamheid en opruiing nadat een protestmars gewelddadig werd, en resulteerde in de dood van 22 mensen. Het incident had veel impact op Gandhi, die het een ‘goddelijke waarschuwing’ noemde.
Hij werd vrijgelaten uit de gevangenis na 5 jaren van zijn 6-jarige straf te hebben uitgezeten, en hij werd wereldwijd een van de meest bekende pleitbezorgers van vredig protesteren en campagnevoeren.
Gandhi leidde de Indiërs tijdens de beroemde Dandi Zout Mars in 1930, toen ze opstonden tegen de door de Britten opgelegde zoutbelasting. Hij werd hiervoor voor een jaar naar de gevangenis gestuurd, zonder berecht te worden. Later leidde Gandhi de Quit India Movement, welke Groot Britannie vroeg om zich terug te trekken uit India. Hij werd meerdere malen gearresteerd maar gaf nooit op. Hij ging door tot het eind: Gandhi moest helaas zijn overtuigingen met zijn leven bekopen toen hij door een nationalistische militant werd omgebracht in 1948.
Martin Luther King Jr.
Martin Luther King had een enorme impact op rassenrelaties in de Verenigde Staten, als het gezicht van de Civiele Rechten beweging in de 50’er jaren.
Met zijn activisme speelde hij een centrale rol in het beëindigen van de wettelijke segregatie van Afrikaans-Amerikaanse burgers, en in de creatie van de Civiele Rechten Wet van 1964 en de Stemgerechtigheid Wet in 1965. King ontving de Nobelprijs voor de Vrede in 1964, alsmede vele andere onderscheidingen.
King werd 5 keer gearresteerd, en schreef zijn tweede en meest invloedrijke speech toen hij in 1963 in de gevangenis zat voor het protesteren tegen de behandeling van de zwarte gemeenschap in Birmingham, Alabama. Letter From Birmingham Jail, welke geschreven werd in de kantlijn van een krant om vervolgens de gevangenis uit gesmokkeld te worden, verdedigt de strategie van het geweldloze verweer tegen racisme, beargumenterend dat mensen een morele verantwoordelijkheid hebben om onrechtvaardige weten te doorbreken.
Tragisch genoeg werd hij in 1968 op 39-jarige leeftijd om het leven gebracht.
Rosa Parks
Rosa Parks was een Afrikaans-Amerikaanse Civiele Rechten activiste die bekend werd toen ze opstond voor waar ze in geloofde… door te gaan zitten. Op de avond van 1 december, 1955, ging Parks zitten in een bus in Alabama, om terug te keren naar huis na een lange dag werken.
Tijdens haar reis vroeg de bestuurder haar om haar plaats op te geven aan een witte passagier. Dat weigerde ze, en ze werd gearresteerd voor het niet gehoorzamen van een wet in Alabama welke eiste dat zwarte mensen hun plaats aan witte mensen opgeven in een volle bus.
Haar arrestatie leidde tot een boycot van het Montgomery bus systeem voor 381 dagen. Het leidde ook tot een beslissing van het Hooggerechtshof in 1956, welke segregatie in het openbaar vervoer afschafte.
Susan Brownell Anthony
Ook wel Susan B genoemd, door studenten die gender bestuderen. Ze was een Amerikaanse sociale hervormer en feminist die een centrale rol speelde in de vrouwenkiesrechtbeweging.
Al vanaf jonge leeftijd was ze actief bezig met sociale gerechtigheid, en samen met haar vriendin Elizabeth Cady Stanton zette ze de Women’s Loyal National League op, welke de grootste petitie tot dan toe startte, en 400.000 handtekeningen verzamelde voor de afschaffing van slavernij.
In 1866, startten ze de American Equal Rights Association, die actie voerde voor gelijke rechten voor vrouwen en Afrikaans-Amerikanen. In 1872 werd Anthony gearresteerd omdat ze, in haar thuisstad Rochester, New York, stemde. Er was veel aandacht voor haar proces. Hoewel ze weigerde de boete te betalen, ondernamen de autoriteiten geen verdere acties. In 1878 dienden Anthony en Stanton een amendement in bij het Amerikaans Congres, welke vrouwen het recht gaf om te stemmen. Dit wordt ook wel het Anthony Amendement genoemd.
Roxana Saberi
Roxana Saberi is een Amerikaanse journaliste die werd gearresteerd in Iran en voor 100 dagen werd vastgezet, nadat ze onterecht was beschuldigd van spioneren. Ze woonde al zes jaar in Iran, waar ze onderzoek deed voor een boek waarmee ze hoopte een meer compleet en gebalanceerd beeld te kunnen geven van de Iraanse maatschappij. Onder druk en onder dreiging van een straf van 10 tot 20 jaar, of zelfs de doodstraf, gaf Roxana onterecht toe een spion te zijn. Ze realiseerde zich al snel dat dit een fout was geweest, en trok haar bekentenis in – wetend dat dit haar vrijheid in gevaar zou brengen. In plaats van haar vrij te laten, werd het een rechtszaak en kreeg ze een gevangenisstraf van acht jaar.
“Ik zeg liever de waarheid en blijf in de gevangenis, dan dat ik leugens vertel om vrij te kunnen zijn.”
Na haar rechtszaak begon ze een hongerstaking: Ze dronk alleen water met suiker. Na twee weken ging Roxana’s advocaat in beroep tegen haar veroordeling. Haar straf werd verminderd tot een voorwaardelijke straf van twee jaar, en ze mocht de gevangenis verlaten.
“Ik heb geleerd dat andere mensen mijn lichaam kunnen pijnigen, dat ze me gevangen kunnen zetten, maar dat ik niet bang hoef te zijn voor diegenen die mijn lichaam zeer doen, omdat ze mijn ziel niet kunnen raken, tenzij ik dat toelaat.”
Ken jij nog iemand die in dit lijstje hoort? Zo ja, laat het ons weten in een reactie onder deze blog!
