2014 was een belangrijk jaar voor de wereldwijde ontwikkelingshulp. De ebolacrisis heeft bewezen dat hulp en sterke gezondheidszorg in ontwikkelingslanden er echt toe doen. Door de groeiende kloof van ongelijkheid zijn de schijnwerpers nu echt gericht op transparantie en op de strijd tegen corruptie. En het was een belangrijk jaar voor hiv/aids: we hebben nu een omslagpunt bereikt in de strijd tegen deze vermijdbare ziekte.
Met de hulp van het uitmuntende beleidsteam van ONE hebben we de belangrijkste gebeurtenissen op het vlak van ontwikkeling opgelijst, van voeding tot energie. Scroll erdoor om bij te blijven met de grote rapporten en bevindingen:
Volgens een rapport van Unicef uit 2014 is de kindersterfte bij 0- tot 5-jarigen tussen 1990 en 2013 met bijna de helft gedaald (49%). Van elke 1000 kinderen die levend ter wereld kwamen, stierven er 90 in 1990 en 46 in 2013. Een van de belangrijkste verwezenlijkingen in de geschiedenis van de mensheid!
De Wereldbank publiceerde in 2014 de meest recente cijfers over wereldwijde armoede. Van de 26 landen waar meer dan 40 procent van de bevolking in extreme armoede leeft, zijn er maar 2 die NIET in Sub-Saharaans Afrika liggen.
Volgens datzelfde rapport is het aantal mensen dat in extreme armoede leeft (met minder dan 1,25 dollar per dag) met 60 procent gedaald tussen 1990 en 2011. Het staat nu op 1 miljard (en was 1,9 miljard). Vergelijk je dat met de totale wereldbevolking, dan is er een daling van 36 procent in 1990 naar 14,5 procent in 2011.
Zuid-Soedan lanceerde het pentavalent-vaccin in 2014 en is daarmee het laatste Gavi-land dat dit belangrijke vaccin tegen vijf ziektes tegelijk beschikbaar stelt. Een vaccin waar we jaren campagne voor voerden, onder meer met ons werk in de aanloop naar de Gavi-inzamelingsconferentie in januari. Het vaccin heeft al miljoenen kinderlevens gered en zal dat ook doen in het nieuwste land van de wereld. De grafiek hierboven toont hoe het vaccin werkt.
De ebola-epidemie toonde nog maar eens aan dat de getroffen landen in West-Afrika niet de zorgstelsels hebben die nodig zijn om de ziekte een halt toe te roepen. (Dat is waarom we de wereldleiders ertoe oproepen om hun bijdrage te vergroten.) Deze grafiek van The Economist vergelijkt de uitgaven in de gezondheidszorg per persoon in Sierra Leone, Nigeria, Liberia en Guinee met die in de Verenigde Staten. Zoals je kunt zien is de kloof enorm.
De urgentie van de ebola-epidemie leerden ons om het onderscheid te maken tussen woorden en daden – omdat er bij elke dag vertraging weer meer mensen sterven. Deze grafiek, die op 11 december door ONE gepubliceerd werd, toont wat donorlanden beloofden in de strijd tegen ebola en wat ze ook echt hebben betaald. (Klik om te vergroten)
Stilletjes, tussen de grote krantenkoppen van dit jaar, leverde de wereld een geweldige prestatie: we bereikten een omslagpunt – ‘het begin van het einde van aids’. Het duurde dertig jaar om die wereldwijde mijlpaal te bereiken en het is iets waar we in de geschiedenis van de ziekte nog nooit in slaagden. Het betekent dat er meer mensen zijn ingestapt in een levensreddende aidsbehandeling dan er besmet zijn geraakt in datzelfde jaar. Maar de vooruitgang is fragiel. We hebben meer steun nodig om een terugval in de aidsbestrijding te voorkomen.
Er was in 2013 voor 134,8 miljard dollar aan officiële ontwikkelingshulp, genoeg om de achteruitgang van de voorbije twee jaar ongedaan te maken en zelfs het hoogste peil van ontwikkelingshulp ooit te bereiken. Desondanks verschuift de hulp weg van de armste landen. 80 procent van de import vanuit ontwikkelingslanden kwam belastingvrij binnen in de ontwikkelde landen, en de taksen bleven steken op een laagterecord. De schuldenlast van ontwikkelingslanden bleef hangen rond de 3 procent van de inkomsten uit export.
De meeste donateurs blijven momenteel ver onder hun eigen doelstellingen voor ontwikkelingshulp. In 2012 gaven de meesten zelfs minder dan een derde van hun hulp aan de armste landen. Eén land deed het wél uitstekend: Ierland schonk maar liefst de helft aan de armste landen.
10. Noorwegen is het meest ontwikkelde land, Niger het minst
Het ‘Human Development Report’ van het VN-Ontwikkelingsprogramma uit 2014 maakt duidelijk dat er in het algemeen wel vooruitgang en verbetering is, maar dat er nog altijd meer dan 2,2 miljard mensen bijna of helemaal in multidimensionele armoede leven. 1,2 miljard mensen moeten momenteel rondkomen met minder dan 1,25 dollar per dag. (In puntje 5 hierboven zetten de gegevens van de Wereldbank dat aantal op 1 miljard.) De grafiek hierboven toont de uitsplitsing per land voor de 5 rijkste en 5 armste landen.
11. Te veel Afrikaanse landen hebben geen betrouwbaar elektriciteitsnet
Energiearmoede in het Afrika ten zuiden van de Sahara was dit jaar een belangrijk campagnepunt voor ONE. Deze grafiek uit 2014, afkomstig van het Internationaal Energie-Agentschap toont aan waarom. Meer dan twee derde van de bevolking in Sub-Saharaans Afrika (meer dan 620 miljoen mensen) leeft zonder elektriciteit. Nog alarmerender: 730 miljoen mensen gebruiken andere, gevaarlijkere brandstoffen om eten te bereiden: biomassa zoals hout en houtskool.
12. We hebben te weinig gegevens over voeding
Tijdens een bijeenkomst van de World Health Assembly in 2012 sloten alle VN-landen een pact om tegen 2025 doelstellingen te behalen over voeding. Momenteel zijn er te weinig landen op koers om de wereldwijde doelstellingen te behalen. Veel landen hebben niet eens de gegevens om hun vooruitgang af te meten aan de doelstellingen.
13. Waar we wel gegevens hebben over voeding, is er vooruitgang te zien
De gegevens die we wel hebben over voeding, tonen dat we vooruitgang hebben gemaakt in de strijd tegen ondervoeding, en dat in alle regio’s ter wereld. Weten waar en hoe de vooruitgang is gemaakt, geeft de beleidsmakers de kans om betere keuzes te maken over de volgende stap.
14. Denemarken wordt gezien als minst corrupte land
De ‘Corruptie-Perceptie Index 2013’-kaart van Transparency International, die dit jaar gepubliceerd is, schat in hoe vaak corruptie opduikt in alle landen van de wereld. Hier is een overzicht van de resultaten.
Speciale dank gaat uit naar het wereldwijde beleidsteam van ONE om deze bevindingen met mij te delen.
Welke bevinding verraste jou het meest? Vertel het ons in een reactie hieronder.
