1 december 2014

Extra info? Neem contact op met Tamira Gunzburg [[email protected]].

Washington – ‘Het begin van het einde van aids.’ Dat punt heeft de wereld nu bereikt, voor het eerst in meer dan dertig jaar. Wat dat betekent? Er stapten meer mensen in een levensreddend behandelingsprogramma tegen aids dan dat er besmet raakten met hiv. Het Aidsrapport 2014 van ONE, waarin de vaststelling staat, waarschuwt wel dat die wereldwijde mijlpaal niet betekent dat het einde van aids al nabij is.

“Ondanks het goede nieuws is het nog geen tijd voor een ereronde”, zegt Erin Hohlfelder, directeur voor gezondheidsbeleid bij ONE en auteur van het rapport. “Ja, we bereikten op wereldschaal het omslagpunt in de strijd tegen aids, maar nog niet alle individuele landen zijn zover. Bovendien is het mogelijk dat de resultaten stagneren, of opnieuw achteruit gaan.”

Volgens het rapport zijn er 3 zwakke plekken in de strijd tegen aids. De eerste: onvoldoende financiering. Het rapport stelt dat we elk jaar minimaal 3 miljard dollar tekortkomen om de ziekte onder controle te krijgen. De bestaande schenkingen vanuit de internationale gemeenschap volstaan niet, zeker omdat het leeuwendeel afkomstig is uit amper 3 landen – de VS, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. En in veel Afrikaanse landen slaagt de regering er niet in om haar eigen beloftes over de budgetten voor gezondheidszorg na te komen.

De tweede zwakke plek is dat de ziekte vooral opduikt bij de bevolkingsgroepen die het moeilijkst te bereiken zijn. In vergelijking met de rest van de volwassen bevolking komt hiv veel vaker voor bij mensen die drugs injecteren, bij mannen die seks hebben met mannen, bij sekswerkers en bij jonge meisjes. Groepen die net vaak gestigmatiseerd worden en die moeilijk toegang krijgen tot behandelingen of preventiediensten.

Het derde knelpunt is de kwetsbaarheid van de huidige vorderingen. De ebola-epidemie heeft de voorbije maanden aangetoond dat ziektes zware druk leggen op zwakke zorgstelsels en vooruitgang snel ongedaan maken. Een duidelijk voorbeeld daarvan is Ghana, dat volgens het rapport het omslagpunt wel bereikte in 2012, maar in 2013 weer afgleed.

In het rapport geeft Hohlfelder drie aanbevelingen om die zorgwekkende problemen aan te pakken.

“Er moeten fors meer middelen worden losgeweekt van meer verschillende bronnen. Ook de Afrikaanse landen moeten meer geld in hun begroting voorzien, want we mogen niet jaar na jaar blijven steunen op dat handjevol vaste donateurs”, zegt Hohlfelder. “We roepen de hoofdrolspelers in de strijd tegen aids ook op om hiv te bestrijden op de plaatsen waar het heerst – en dus niet alleen waar de ziekte het makkelijkst te bestrijden is. Daarvoor is niet alleen meer geld nodig, maar ook een efficiënter actieplan én politieke druk om de gemarginaliseerde groepen te kunnen bereiken. Ten slotte is het onze plicht om stabiele gezondheidszorgstelsels uit te bouwen. Stelsels die aids bestrijden en tegelijk ook andere problemen kunnen overwinnen. Zodat ze de storm doorstaan als er weer een epidemie als ebola uitbreekt.”

Ga naar het volledige rapport.

Noot voor de redactie:

• In 2013 kregen 2,3 miljoen mensen hun eerste behandeling tegen aids – een vrij sterke stijging tegenover 2012, toen er 1,6 miljoen nieuwe behandelingen werden opgestart.
• Tegelijkertijd is het totale aantal hiv-infecties gedaald, al is die daling minder scherp – van 2,2 naar 2,1 miljoen.
• Deze cijfers zijn berekend op basis van de beschikbare gegevens van “The Gap Report”, UNAIDS, 2014.