Gastblogger van vandaag is Zoë de Goede, filmrecensente bij cleeft.nl.
Wanneer je in Europa mensen hoort klagen over hoofdpijn of misselijkheid wordt het al snel toegeschreven aan een griepje, wanneer dat in Afrika het geval is is de kans groot dat de boosdoener malaria is. Een monsterziekte waarvoor nog steeds geen vaccin gevonden is en die jaarlijks meer dan een half miljoen doden op zijn geweten heeft. Naar aanleiding van Wereldmalariadag op 25 april organiseerde ONE een informatieve filmavond die in teken stond van deze ziekte en de nood om de armsten en meest kwetsbaren ertegen te wapenen.
Marco Gerritsen, Senior Development and Health Specialist bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken, gaf ter inleiding een beeld van de ziekte. Hij vertelde hoe het via parasieten die worden overgebracht door muggen het lichaam binnendringt en de bloeddoorstroming in het lichaam vermoeilijkt. Er is de afgelopen jaren al veel vooruitgang geboekt op gebied van malaria en er sterven ondertussen al bijna de helft minder mensen aan dan sinds het begin van deze eeuw. Maar toch staat het dodencijfer nog steeds op het onvoorstelbare cijfer van een half miljoen per jaar.
Hoe stel je je dat voor, een half miljoen. Het zijn alle doden als gevolg van terroristische aanvallen van de afgelopen twintig jaar, opgeteld bij alle doden die gevallen zijn in het Midden Oosten sinds 1967 en daarbij alle Amerikaanse levens die verloren zijn tijdens missies in Vietnam, Korea, Irak, Afghanistan,… en dat twee keer. Zo leerden we uit de film Mary and Martha.
De film beschrijft het aangrijpende verhaal van twee Amerikaanse vrouwen die hun zoon verliezen aan de gruwelijke ziekte. De twee zijn dan wel beroofd van hun zonen, maar zijn nog niet bereid de rol van moeder op te geven. Ze zullen moeder blijven, dan niet van hun eigen zoons, maar als beschermheilige van onschuldige kinderen. Hun verwerkingsproces wordt gedreven door hun gevecht tegen malaria en ze zullen het niet meer toelaten dat kinderen elke dag hun leven moeten geven aan deze ziekte. Na uren van hard werk en emotionele toespraken keren ze terug naar Afrika met hun armen vol muggennetten en een langzaam helend hart.
De ONE Jeugdambassadeurs die de avond organiseerden, komen uit alle hoeken van Nederland en gaan met jongeren, mensen op straat en besluitvormers in gesprek over wat er in 2015 op het spel staat. In september worden namelijk de nieuwe ontwikkelingsdoelen vastgelegd, en ONE wil er zeker van zijn dat wereldleiders ambitieus zijn, de nodige financiële middelen voorzien en ervoor zorgen dat iedereen ter wereld de vooruitgang kan opvolgen. Net om voorkombare ziektes zoals malaria verder te kunnen terugdringen. ONE vraagt daarbij dat er ingezet wordt op de allerarmsten en meest kwetsbaren, vaak meisjes en vrouwen. Zo hebben ze nu een campagne lopen die meer aandacht vraagt voor meisjes en vrouwen in extreme armoede. Zij hebben het op verschillende manieren vaak zwaarder te verduren, en zo ook op vlak van gezondheid. De afgelopen jaren hebben organisaties als ONE al veel bereikt; extreme armoede wereldwijd is gehalveerd sinds 1990 en kan nagenoeg uitgebannen zijn in 2030. Maar de strijd tegen armoede is nog niet gewonnen en ook ONE geeft niet op.
Ook jij kan nu je stem laten horen voor meisjes en vrouwen. Teken hier met één klik de petitie.