Deze blog is geschreven door ONE jeugdambassadeur Lucià de Graaff en Girls Right Watch jeugdambassadeur Zaire Krieger. ONE en Girls Right Watch waren aanwezig op Nacht van de VN, waar de jeugdambassadeurs van beide organisaties gezamenlijk een gave workshop op touw hebben gezet. Lees hun verhaal!
Op maandag 24 oktober vond de ‘Nacht van de VN’ plaats. Tijdens dit evenement werden de nieuwe Nederlandse jongerenvertegenwoordigers voor de Verenigde Naties verkozen. De jeugdambassadeurs van ONE hadden tijdens de start van hun programma de vorige jongerenvertegenwoordiger ontmoet, Saya Abdullah. Maar voor Nacht van de VN van start kon gaan, moest er eerst nog een volledige workshop worden ontwikkeld – interactief, toegankelijk en enthousiasmerend. Ga daar maar eens aanstaan!
De vergadering in volle gang! De jeugdambassadeurs slaan de handen in een om een fantastische workshop op te zetten.
De jeugdambassadeurs van ONE en Girls Right Watch sloegen de handen ineen om de bezoekers van de Nacht van de VN in andermans schoenen te laten stappen. De workshop ‘Walk a mile in their shoes’ stond volledig in het teken van de verschillen tussen de kansen die mensen krijgen in het leven. Hoe je leven zich uitspeelt en hoeveel mogelijkheden je krijgt, heeft voor een groot deel te maken met waar je geboren wordt.
Zaire en Lucia lezen de verschillende stellingen voor.
De deelnemers kregen ieder een personage en moesten op een lijn gaan staan. De personages varieerde van een 12-jarige jongen uit Haïti tot een analfabetisch vrouw van 28 uit Sudan. Zaire en Lucià lazen vervolgens verschillende stellingen voor. Bijvoorbeeld: ‘Ik kan elke dag eten’ of ‘ik kan veilig naar de wc’. Deelnemers moesten vervolgens nadenken over of deze stelling van toepassing was op hun personage. Als dat het geval was, deden de deelnemers een stap naar voren. Indien de stelling niet waar was voor hun personage, zetten de deelnemers een stap naar achteren. Wat vervolgens gebeurde, was interessant om te zien; de bezoekers zagen namelijk een grote kloof tussen de personages ontstaan. Nog interessanter was de frustratie van de bezoekers die achterin stonden en die door de verschillende stellingen maar niet naar voren konden komen. Door het spel heen zetten we de bezoekers aan het denken over hun personage en hun plaats binnen de samenleving. “Ik ben een meisje uit Sudan”, vertelde een van de deelnemers. “Ik word morgen uitgehuwelijkt, dus veel kansen heb ik denk ik niet. Ik neem aan dat ik niet naar school kan”.
Aan het begin van de workshop stonden alle deelnemers op één lijn. Daar kwam snel verandering in.
Er waren ook deelnemers die zichzelf mochten vertolken. ‘Ik heb zoveel kansen in tegenstelling tot anderen’ zei een van de bezoekers terwijl ze naar de grote groep mensen achter zich keek, ‘daar heb ik eigenlijk nooit bij stil gestaan.’
“Iedereen die achterin staat, steek je hand op als je personage een vrouw is” vroeg een van de deelnemers aan de rest van de groep. Bijna iedere deelnemer die achterin de ruimte stond, stak zijn hand op. Een belangrijk en pijnlijk punt werd hiermee blootgelegd: de hoeveelheid kansen die je krijgt in het leven, zijn dus nauw verbonden aan je gender. De vrouwen die vooraan stonden in de zaal waren meestal zichzelf – wat pijnlijk de kloof duidelijk maakt dat waar je geboren wordt een grote invloed heeft op je kansen als meisje.
Persoonlijke ervaring van Zaire
Zaire
Ik vond het verschrikkelijk moeilijk om neutraal te blijven als presentatrice, terwijl het om heftige topics ging. Ik vond het vooral lastig toen een jongen zich voorstelde en vertelde dat zijn personage (een meisje van 14) ‘morgen besneden zou worden.’ Natuurlijk weet je als moderator dat die personages er zijn, maar het blijft heftig om te zien hoe verschillende mensen op hun personages reageren. Wat je ook heel duidelijk zag was dat 70-80 procent van de deelnemers achteraan eindigde, en een hele kleine groep vooraan, wat ook een hele realistische weerspiegeling is van de werkelijkheid. De deelnemers hadden duidelijk door wat we probeerden duidelijk te maken door middel van de workshop, en dat voelde erg goed.
Persoonlijke ervaring van Lucià
Lucià
Een belangrijke factor die het spel zo leuk maakte was de groep deelnemers. De mensen waren allemaal geïnteresseerd en iedereen deed enthousiast mee. Mede hierdoor werd het spel super interactief. De workshop was erg interessant, en het was heel leerzaam om de verschillende meningen en gevoelens van deelnemers met verschillende personages te bespreken. Het was dan ook een supergaaf project om aan mee te werken en ik ben trots op wat we gezamenlijk hebben neer gezet.
Kortom, we hebben met zijn allen een fantastische en leerzame avond gehad, welke ons allemaal weer genoeg stof tot nadenken heeft gegeven!
Wil jij volgend jaar ook zo’n gave workshop organiseren? En nog veel meer? Meld je dan aan als jeugdambassadeur van ONE of Girls Right Watch!
ONE: Wil jij een verschil maken in de strijd tegen extreme armoede en voorkombare ziekten? Wil jij in gesprek gaan met festivalpubliek en politici over deze onderwerpen? Wil jij campagnevoeren en daarbij tot het gaatje gaan? Wil jij nieuwe vaardigheden ontwikkelen? Dan zoeken we jou! Solliciteer vóór 1 december en word ONE jeugdambassadeur!
Girls Right Watch: Lijkt het je gaaf om te lobbyen bij de politiek en bedrijven voor girls rights, gender based violance en decent work, hou dan onze facebookpagina in de gaten. In januari gaan we weer rekruten voor de nieuwe groep.
