Door Prudence Nyamishana
Robinah Babirye was amper tien jaar oud toen haar moeder haar vertelde dat ze hiv-positief was.
“Mijn moeder riep ons bij haar, en vertelde mijn tweelingzus en mezelf dat we hiv-positief waren”, zegt Robinah. “Het brak mijn hart. Ik zag mijn leven zó aan mij voorbijgaan. Duizend-en-een vragen had ik, maar geen antwoorden.”
Robinah vertelde op school niets over haar hiv-status, bang dat men haar zou afwijzen.
“Ik durfde niemand in vertrouwen te nemen, behalve mijn dagboek. Ik tekende er dingen in op die ik zelfs niet aan mijn moeder vertelde. Ik schreef over fijne en minder fijne dingen. Het deed me goed om het van me af te schrijven.”
Robinah zat op Facebook, zoals velen van haar generatie. Op een dag besloot ze om een bericht te posten. De ziekte zou haar niet klein krijgen: het was tijd om haar status publiek te maken. Ze trok een T-shirt aan met als opschrift ‘hiv-positief’, nam er een foto van, en deelde die op haar Facebook-pagina. En dan maar wachten op de reacties …
“Ik kreeg veel berichten en steunbetuigingen, óók van andere jongeren met hiv die mijn moed bewonderden. Sommige vrienden vonden het zielig voor mij, andere waren boos om mijn ‘misplaatste grap’.”
Zo begon Robinah’s rol als ambassadeur voor mensen met hiv en aids. Enkele maanden later trad ze toe tot een steungroep voor jongeren met hiv. Ze kwamen samen om elkaar een hart onder de riem te steken en hun verhaal te vertellen. Het was de uitgelezen kans voor Robinah om ook háár verhaal te doen. En het gaf haar de kracht om de draad van haar leven op te pikken.

Op Internationale Vrouwendag 2016 spreekt Robinah met vrouwen in de sloppenwijk Kikubamutwe in Kampala
“Ik had eindelijk een doel”, vertelt Robinah. “Het leven lachte me toe. Ik kon de hele wereld weer aan!”
In 2014 hoorde Robinah over de Miss Young Positive-schoonheidswedstrijd van het Uganda Network of Young People Living with HIV. Openlijk haar status verkondigen zou óf een zegen óf een ramp zijn. Toch deed ze mee.
“Ik besloot om mijn kans te wagen in de wedstrijd van Miss YPlus 2015. Ik vond de andere meisjes knapper. En hun projecten waren ronduit fantastisch”, zegt Robinah. “Ik was gewoon mezelf, en ik won! Het was de mooiste dag van mijn leven.”
Sindsdien is Robinah niet meer te stoppen. Op haar 23ste heeft ze een indrukwekkend leven achter de rug. Ze deed haar verhaal op talloze conferenties in Oeganda. In 2014 sprak ze een groep van 15.000 jongeren toe op de Aidsconferentie in Australië. Het World Savers Network benoemde haar tot jonge persoonlijkheid van het jaar. En ze gaf een toespraak op de aidsconferentie van ICASA in Zimbabwe. De jonge Zimbabwanen waren erg onder de indruk van haar lef.
“Ik vertelde de jongeren dat ik bewust voor het geluk kies, ook al ben ik hiv-positief”, zegt Robinah.
Vandaag volgt Robinah aan de Kyambogo-universiteit in Oeganda een bachelor-studie rond herstel in de gemeenschap. Daarna zou ze graag met jonge hiv-positieve moeders werken.
“Mijn ultieme levensmissie? Het stigma rond hiv bestrijden.”
“Zowel jonge als oudere mensen hebben mij hun vertrouwen geschonken. Zelfs compleet vreemden bellen mij op. Dat motiveert me om door te gaan, om verandering waar te maken.”
Of ze een boodschap heeft voor mensen die haar verhaal lezen? “Het leven is wat je er zelf van maakt. Sta niet te lang stil bij wat had kunnen zijn. Leef nú. De basis voor je toekomst ligt in het heden. En je bepaalt zelf hoe stevig die basis is.”
Wijze woorden van een vastberaden jonge vrouw die het heft in eigen handen neemt. Zo gaf ze haar eigen leven een positieve wending, en ook dat van talloze anderen die met hiv leven.
Teken onze petitie. Zo spoort u wereldleiders aan om het Global Fund te steunen in 2016!